De harderkes laoge bij nachte,
Ze laoge bij nachte in 't veld.
Ze stoenge geduldig te wachten,
Ze hadden hun schoppekes geteld.
En z'hoorden de Engeltjes zingen,
En dochten: "'t Moment is naa daor."
As de harderkes naor Betlehem gingen,
Dan was 't bekan Nievejaor ........

Ze muste de weg nie gaon Zuuken,
Een star wees de weg naor de stal.
Het Kind lag te  schreewen in 't kribbeke,
Héél efkes, dan lachte Het al.
De harders, tot traonen bewogen,
Die zaogen dá Kinneken aon,
En as ze hun ogen oepsloegen,
Dan zén ze maor deurgegaon ............

Ze trokken er uit, met z'n drijen,
En z'hémme de mensen bezocht.
De Zeung van God, die hun must leiden,
Die was naa ter wereld gebrocht.
En al die zich aan Heum zou geven,
Heum volgen, tot iedere prijs,
Die wachte hel Eeuwige leven,
In 't Hemelse Paradijs ..........