Ik moet me klaar maken want ik word straks opgepikt
’t is Vrijdag avond en weer tijd voor discotheken shit
deze keer gaan we stappen buiten Amsterdam
misschien in Zaandam maar we zien wel waar ’t schip strand
ik weet nog steeds niet wat ik aan zal trekken
m’n beste broek is net gewassen dus die zit nu niet zo lekker
maar wat hoor ik daar zijn dat m’n vrienden voor me deur
ik sta nog in m’n ondergoed dat leidt weer tot gezeur
maar goed we gaan op weg comfortabel met de auto
geleend van een vader dus die vent is goud yo
het Spookrijders album wordt gepompt tot grote hoogte
we rappen met z’n allen mee tot de grote droogte
zie daar een fles met alcohol of iets dat er op lijkt
’t word door iedereen gestraft behalve hij die rijdt
want dat is foute boel daar komen ongelukken van
en daarvoor is geen plaats in ons uitgaans plan
’t is stil op de weg dus we hebben vrij baan
de chauffeur is in zijn sas en laat zich helemaal gaan
tot 180 op de teller en sneller op de rechte stukken
ik vraag me af of het langzamer ook zou lukken
ik vraag ‘m of ie zich een beetje in kan houden
hij zegt; Stefan rustig je weet mij kan je vertrouwen 
ik hou m’n mond en kijk naar de rest
de fles is zowat leeg en niemand lijkt gestresst 
misschien ligt het dus aan mij en moet ik niet zo zeiken
maar ik wil toch wel heel graag ’t eind van de rit bereiken
we duiken in een bocht ik begin nu echt te zweten
dat m’n leven nu zou eindigen wie had dat kunnen weten?