Ik ben Walter van Schoten. Ik word geboren in 2043. Als ik 23 jaar oud ben, krijg ik een wonderlijk apparaat van mijn opa. Het was nog van zijn opa geweest. Ze noemde het vroeger een broemer of een brommer, ik weet niet meer. De motor is al lang geleden kapot gegaan en ik weet ook niet wat voor brandstof erin zou moeten. Ik verzamel oude gebruiksvoorwerpen of dingen zonder nut. Wat ik me afvraag: zo vaak verdwijnen er dingen, zo maar. Je gooit ze niet weg, geeft ze niet aan een ander, maar toch op een dag verdwijnen ze. Waar blijven die spullen toch?

Een autostuur en een kunstgebit
En een luchtbed waar een gat in zit
En een ding dat lijkt op een vergiet
Waarvoor het dient: dat weet ik niet
 
Een zonnebril en een babyding
Een sleutelhanger zonder ring
Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt

Een flippomap en een strippenkaart
En een foto van een bedevaart
Toen de mensheid nog naar Pippo keek
En de zomer nog oneindig leek
Een T-shirt waar ooit “fuck” op stond
Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt


Een barbecue, een schakelaar
Een zilveren piek met engelenhaar
En een gele plastic jerrycan
Een Tel Sell ding voor je buikspieren
Koffiefilters, een stuk of vier
Slaapzak, sinterklaaspapier
 Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt


Pepepepe
Pepepepe

Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt

Het verdwijnt een keer in de eeuwigheid
Het archief waar alle dingen zijn
Keukenstoel, zwarte sok
Een brommer zonder motorblok
Een poster met een gapend paard
Een zakmes van een Frans soldaat
Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt
Het verdwijnt
Dwijn
Dwijn
Dwijn
Dwijn