F*ck, ik word volwassen en het gaat me goed af
En al mijn kleuren binnen de lijnen
Grappig hoe die ouwe gelijk had
En hoeveel ik op die mensen ga lijken
Hoeveel ik in een korte tijd heb geleerd en
Ik word precies alleen ouder en wijzer
Toch heb ik soms als iedereen het verlangen
Naar die tijden

Ik draag een jas van duizend
Meningen van angsten en lessen
Maar geen van allen brengt me echt verder

Dus als ik schoon genoeg heb van de dagelijkse sleur
Dan weet ik niet hoe snel ik weg moet zijn en ga ik dwars door die deur
En ga ik net zoals vroeger en net als vanouds
Zonder jas naar buiten, ook als is het eigenlijk te koud
Zonder jas naar buiten

To-do lijstjes en etiketten
Agendapunten en leefregels
Dresscodes, verwachtingspatronen
En vast een hele hoop wat ik nog niet weet
Maar, het is tot nu toe altijd goed gekomen
Ook toen ik de regels aan mijn laars lapte
Kan mij het ook schelen
Want ik geniet van mijn gloednieuwe vaatwasser

Tussen honderdduizend stemmen
Angsten en lessen
Is het goed om soms te denken aan mezelf

Dus als ik schoon genoeg heb van de dagelijkse sleur
Dan weet ik niet hoe snel ik weg moet zijn en ga ik dwars door die deur
En ga ik net zoals vroeger en net als vanouds
Zonder jas naar buiten, ook als is het eigenlijk te koud
Zonder jas naar buiten, ook als is het eigenlijk te koud

Het is veel te koud, te nonchalant, maar zonder jas
Want als ik me bloot kan geven, op hoop van zegen
Even niet meer wijs
Voel ik me nooit verbitterd, onvoorzichtig
En misschien zelfs weer klein

En als ik dan schoon genoeg heb van de dagelijkse sleur
Dan weet ik niet hoe snel ik weg moet zijn en ga ik dwars door die deur
En ga ik net zoals vroeger en net als vanouds
Zonder jas naar buiten, ook als is het eigenlijk te koud
Zonder jas naar buiten