"Het leven", zeg je, "stelt niet veel meer voor"
Het kreeg je snel al klein
Je staat op een voorbij station van een opgeheven lijn
Vergeten wie je was en waar je wilde zijn
Miste je de laatste trein

   Maar was jij het niet
Op wie je moeder trots was?
En was jij het niet
Die je liefje lachen liet?
Die er voor zijn vrienden was
In tijden van verdriet
O, was jij dat niet?

"Je leven", zeg je, "is nu op de helft"
Je hebt de helft nog niet gedaan van wat je wilde doen
Zo veel is er misgegaan
Vergeten om op tijd de juiste afslag in te gaan
Ben je domweg doorgegaan

   Maar was jij het niet
Op wie je moeder trots was?
En was jij het niet
Die je liefje lachen liet?
Die er voor zijn vrienden was
In tijden van verdriet
O, was jij dat niet?

   Maar was jij het niet
Op wie je moeder trots was?
En was jij het niet
Die je liefje lachen liet?
Die er voor zijn vrienden was
In tijden van verdriet
O, was jij het niet
Die kleur gaf aan het leven
Al was het maar voor even?
O, was jij dat niet?