Hier heb ik toch wel een grote hekel aan
Hieraan heb ik gruwelijk de pest
Dat zijn van die dingen die me erg tegenstaan
Luister, dit begrijp je best

Ken je dat soort ogen, die kijken zo gemeen
Ze kijken uit de hoogte dwars door iemand heen
Van die harde ogen, zo’n dwingelandsee blik
Ogen die je zeggen van dood, schiet op en stik   

   Daar heb ik toch wel een grote hekel aan
Daaraan heb ik gruwelijk de pest
Dat zijn van die dingen die me erg tegenstaan
Dat soort ogen en de rest

Ken je dat soort monden dat sluw en handig praat
Dat heeft altijd maar babbels maar zegt niet waar het op staat
Ken je dat soort monden dat iedereen beveelt
Dat staat daar maar te schreeuwen. Je hoort ze veel te veel

Daaraan heb ik gruwelijk de pest
Dat soort monden en de rest

Ken je dat soort handen die zo inhalig gaan
En als dat niet z’n zin gaan, meteen begint te slaan
Ken je dat soort handen, dat geeft niet maar dat grijpt
En dat altijd krampachtig tot vuisten samenknijpt 

Daaraan heb ik gruwelijk de pest
Dat soort handen en de rest

Ken je dat soort voeten dat altijd paradeert
Of met vette laarzen op oorlog afmarcheert
Ken je dat soort voeten dat in de maat meestampt
Je schopt en je vertrapt

Daaraan heb ik gruwelijk de pest
Dat soort voeten en de rest

Maar stralende ogen en lachende mond
Strelende handen, dansende voeten
Daaraan ben ik vreselijk gehecht
Dat soort mensen vind ik best