Bir eski resim duvarda 

Belki beti belki Pola 

Markizde oturmuş sakin 

Seyrediyor zamanı gözlerinde tozlarla 

Ah bu ne sevgi bu ne ızdırap 

Bu şarkıyla gönlüm ne harap 

Al al olmuş gül yanaklarımız 

Bu mahcup bu eda bu hal 

Bir mısra gibi ağzınız 

Dillenmemiş dinlenmemiş bakire aşklarda 

Günlerden güz mevsim sepya 

Bir tüy kalemle yazılmış bekler 

Bir hayat daha olmalı der gibi 

Kahverengi tonlarda uykularda 

İstanbul hatırası 

Bir yerinde altın yaldızlı tarih ve yazı