Hard geslagen, vastgenageld, zie Hem stervend aan een kruis
Hij, die onze straf wil dragen door zijn eigen volk verguisd
’t Is de lang verwachte koning, Davids Zoon en Davids Heer
Hij, het Woord van God gekomen, geeft de geest en spreekt niet meer 

Droeg een mens ooit zoveel lijden, zag een ziel ooit zo’n verdriet? 
Smalend spotte elke vijand, angstig vluchtte elke vriend
Hard geslagen door belagers, niemand nam het op voor Hem
Maar het hardst van alle slagen kwam Gods oordeel neer op Hem 

Wie te licht denkt over zonde en haar diepe ernst niet ziet
Kijk naar Hem en ziet verwonderd wat een vonnis zij verdient
Christus, het volmaakte paaslam droeg ons weerzinwekkend lot
Hij, die onze zonden wegnam, Hij verzoent ons weer met God

Hier vindt ons geloof een bedding, onze hoop een vaste grond: 
Christus, rots van onze redding die verloren zondaars vond
Alle lof, eer en aanbidding voor zijn nooit volprezen naam! 
Wie zijn hoop op Jezus vestigt, leeft in hoop die nooit beschaamt

Alle lof, eer en aanbidding voor zijn nooit volprezen naam! 
Wie zijn hoop op Jezus vestigt, leeft in hoop die nooit beschaamt
Wie zijn hoop op Jezus vestigt, leeft in hoop die nooit beschaamt