Ze lijkt pas zeventien, al is ze vierentwintig
Ze stapt gezwind de stratenen het leven door
Maar naast haar loopt, nog trouwer dan haar eigen schaduw
Haar nieuwe hond voor ’t eerst mee naar kantoor

Dag Leentje, dag Leentje, hé Leentje
Ons Leentje komt er aan

Haar witte stok tikt vrolijk op de grijze tegels
Haar nieuwe hond verkent de weg die hij voordien
Nooit eerder in zijn hondeleven heeft gelopen
Hij let goed op, want hij moet voor haar zien

Dag Leentje, dag Leentje, hé Leentje
Ons Leentje komt er aan

Ze stappen voortaan samen vrolijk door het leven
De hond en zij, het nieuwe duo welgezind
O ja, dit één detail zou ik haast vergeten
Een kleinigheidje: Leentje, die is blind

Dag Leentje, dag Leentje, hé Leentje
Ons Leentje komt er aan

Dag Leentje, dag Leentje, hé Leentje
Ons Leentje komt er aan