Het duurt vast niet lang meer voor brillen beslaan
Wanneer door de regen te fiets wordt gegaan
En laarzen gebruikt bij de achterdeur staan
We zijn er niet ver meer vandaan

Het duurt vast niet lang meer, dan gaan we op pad
We kijken verrast naar een dwarrelend blad
En zeggen iets dieps wat geen sterveling vat
Een inzicht dat niemand nog had

Najaar, laat ons niet wachten
Najaar, kom er maar aan
Dikke truien en vachten
Najaar laat je gaan

Er komt snel een eind aan dat zomergedoe
Terrasjes of zondag een buurtbarbecue
We hoeven geen dag meer naar strandtenten toe
De herfst redt de mensheid – en hoe

Najaar, kom ons omarmen
Najaar, vang kleurrijk aan
Laat de haard ons verwarmen
Najaar, laat je gaan

Het is haast zover dat de zon het verrekt
En jij gelukzalig een fles opentrekt
Ons beiden een kruidige Pinot verstrekt
‘Het regent,’ zeg jij, opgewekt

Najaar, najaar, najaar
Kastanje, paddestoel, maan
Najaar, najaar, najaar
Laat je gaan