Barcelona, ‘t station

Drukke minse, corazon

Ik woj ligge in de branding



Ik keek ni oet, en ik veel

Dat ik doar niks an oaver heel

Kwaam dor ‘n hiele zachte landing



Vur ‘n moment ging ik umhoeg

En toen kwaam ik oeg in oeg

Met ‘n harde Spaanse vloor

Ik vulde niks ik rolde door



Als enne bal di half slap

Langzaam stuitert van de trap

Leaggeloepe, half vol

Eindigt teage enne poal



Niks gebroake niks gescheurd

‘T waas meej al zo duk gebeurd

‘T waas eigenlijk wal lekker



De alde stroat die vulde werm

Ving meej op met oape erm

En toen inens als enne wekkerrrr



‘R zwarte hoar, ‘t goud dat blonk

En ‘r stem zoeals ze klonk

En ‘r oege toen ze zei:

Ik leas ow toekomst, kom mar mei



Doar zate weej teageoaver elkaar

Enne glaze bol in ‘t midde

Ze makte nog ierst 'n exotisch gebaar

Toen vroog ik an eur: wat zidde?



En ze zei: ik zij, ik zij

Geej begint altied opnij

Vechte, valle en opstoan



Ik knikte en ik keek ‘r aan

‘T begint altied van veur af aan

Vechte, valle en opstoan



Hand an de ploog, ik kreeg wat ik vroog

De rug recht, de schouders d'r onder

Ni zeure, begin, ‘t het genne zin

Ge wacht tevergeafs op ‘n wonder



D'r kwaam muziek dor de stroate

De zon, dor ‘t glaas in loed

We bleve same nog wat proate

En toen ware weej d'r oet



Ik laag op de Spaanse grond

En de cirkel di waas rond

We woste zeker: ‘t bestiet

Dat ‘t verder giet



Altied, wat ge ok dut, blief ‘t vertrouwe beware

Vergeate, verloate, bedroage of blut

Noeit mier d'n hoap loate vare



Hand an de ploog, ik kreeg wat ik vroog

De rug recht, de schouders d'r onder

Ni zeure, begin, ‘t het genne zin

Ge wacht tevergeafs op ‘n wonder



Hand an de ploog, ik kreeg wat ik vroog

De rug recht, de schouders d'r onder

Ni zeure, begin, ‘t het genne zin

Ge wacht tevergeafs op ‘n wonder