Vorig jaar ‘t was in de stad, m’n eend die wou niet meer,
Op de kruising bleef ze zomaar staan.
Er stonden vele mensen, dat ergerde me zeer,
Maar vroeg of laat waar dan ook, eenmaal moet ze gaan.
Tien jaren oud een tweede hands, haar dienst allang gedaan, 
Maar bracht me overal door ’t hele land.
We waren beste vrienden, tot haar tijd daar was,
Zonder haar ooit te vergeten, achtervolgt me deze droom.

Refr:

Hemels blauwe cabrio, breng mij zo maar ergens heen,
Zonder stress en zonder op te geven.
Rijden in de zonneschijn, wat kan er nog mooier zijn.
Samen kunnen wij zoveel beleven.
                      
Instr:

Hemels blauwe cabrio, breng mij zo maar ergens heen.
Samen kunnen wij zo veel beleven.

Ben verdrietig dat is echt waar, scheiden dat doet pijn,
De eenden hemel, daar zal zij nu zijn.
Die trouwe blik, haar nummer plaat, komt nog aan mij voorbij,
Maar echt een auto zo als zij, komt er nooit meer voor mij. 
  
Refr: