Iedereen zegt tegen mij
Dat het leven 1 groot feest is
Maar kijk ik hen aan dan weet ik
Dat het heel goed mis is
Berekend en wantrouwend
Bouwt iedereen zijn eigen muur op
Laat nooit zijn ware gezicht zien
Achter maskers als een speelpop

Wie heeft nog inhoud
Leeft niet alleen maar voor de vorm
Wie durft nog 's nachts
Onder de bomen in de storm

Voel de wind door je haren
En weet dat je leeft
En mag het ietsje meer zijn
Laat alles varen en vergeet
Waar je naar streeft
Maar mag het ietsje meer zijn

Een vrouw verleidt een man
Omdat ze bang is voor het alleen zijn
De man vertelt een leugen want de
Waarheid doet haar te veel pijn
En je fluit in het donker maar
Eigenlijk zou je willen schreeuwen
We houden onszelf zo voor de gek
Door alle eeuwen
We bouwen muren van verstand
Om niets meer te hoeven voelen
Kan toch niet zo zijn
Dat ze dat met geluk bedoelen

Voel de wind door je haren
En weet dat je leeft
En mag het ietsje meer zijn
Laat alles varen en vergeet
Waar je naar streeft
Maar mag het ietsje meer zijn

Ooit heb je geweten
Hoe het is om te leven
Het wordt de hoogste tijd om je weer
Met je hart en ziel te geven

Voel de wind door je haren
En weet dat je leeft
En mag het ietsje meer zijn
Laat alles varen en vergeet
Waar je naar streeft
Maar mag het ietsje meer zijn


(c) Tekst en muziek: Ruiter/Janszen