Vroeger wist ik wat een wonder was.
Vroeger was er een lied, dat mijn moeder zong.
Ik weet nog hoe het klonk.
Elk verdriet ging voorbij met dat lied.

Later, ben zo vaak verliefd geweest.
Dan klonk mijn lied zo zacht.
Teder in haar oor, maar als ik haar weer verloor.
Verdween dat lied als een dief in de nacht.

Ik geef bloed, zweet en tranen.
Steeds weer als ik zing.
Voor die droom uit mijn herinnering.

Even, wordt de sluier opgelicht.
Soms dan word ik geraakt.
Door een snaar die trilt.
Word ik opgetild.
En ik voel dat dat wonder bestaat.

Ik geef bloed, zweet en tranen.
Steeds weer als ik zing.
Voor die droom uit mijn herinnering.

Plotseling, als een droom sta jij hier.
Zo dichtbij.
Jij bent het lied dat zingt in mij.

Ik geef bloed, zweet en tranen.
Alles wat ik heb.
Voor die droom die ooit verloren ging.