't Heeft geen zin meer om te rennen,
ik haal jou toch niet meer in.
Dus je moet er maar aan wennen
dat ik weet opnieuw begin.
Wat geweest is, is geweest,
't is een eenzame gedachte.
Dus als je dit straks leest,
zal ik niet meer op je wachten.

Als een visser aan het water
die naar zijn dobber tuurt,
en die wacht totdat de stroom misschien
een vis zijn kant uit stuurt.
Als een visser aan het water
die naar zijn dobber tuurt,
en die wacht totdat de stroom misschien
een vis zijn kant uit stuurt.

Dat het je spijt, heeft geen belang,
je besluit is al genomen,
want het spijt mij al zo lang
dat het zover is gekomen.
Wat geweest is, is geweest,
't is voorbij, 't is afgelopen.
Ik heb te vaak gevreesd
waar ik liever wilde hopen.

Als een visser aan het water...

Het is te laat voor nog meer woorden
en het is te vroeg voor nog meer spijt.
En mocht je ooit nog iets van mij horen,
dan zal het zijn uit eenzaamheid.
Wat geweest is, is geweest,
maar dat het ooit zover kon komen,
dat betreur ik zelf het meest,
want ik zal vaak nog van je dromen.

Als een visser aan het water...

Als een visser aan het water...