Het is midzomernacht
en de hemel draait zacht rondom jou,
Vol papieren sterren,
lampionnen van dit aardse feest.

In de warme wind
waait je haar omhoog het is een vliegend kleed.
In een wolk van wierook,
ik ruik de hemel hier en ik vergeet…

Dat ik niet slaap, niet eet,
deze honger maakt dat ik maar 1 ding weet :
jouw blik op mij
is als water in een woestenij.

Zeg me hoe weet jij zo goed
wat je moet doen
hier binnenin.
Liefde is niet blind,
ik zag dat jij ´t was vanaf het begin.

Dus waarom speel ik dit spel
tussen hoop en wanhoop in?
De waarheid wint,
ik wist dat jij ´t was vanaf het begin.

De wereld zwijgt
op het moment dat jij me in m’n ogen kijkt.
In dit decor van leugens
is ´t einde van de reis bereikt.

Op ´t balkon rondom
dansen Romeo´s zich in het zweet voor jou,
citeren de poëet,
terwijl geen van hen ooit zeggen zou…

Dat je niet slaapt, niet eet,
deze honger maakt dat ik maar 1 ding weet :
jouw blik op mij
is als water in een woestenij.

Zeg me hoe weet jij zo goed
wat je moet doen hier 
hier binnenin.
Liefde is niet blind
ik zag dat jij ´t was vanaf het begin.

Dus waarom speel ik dit spel
tussen hoop en wanhoop in?
De waarheid wint
ik wist dat jij ´t was vanaf het begin.


(c) Rob De Nijs