De zoete warmte van je huid
Is 't eerste dat is 's morgens ruik
Je geurt naar hooiland
Waar de zon een zomerdag lang boven stond.

Ik sla m'n ogen op en kijk
Hoe je naar de gordijnen rijkt
Je haar weeft in 't ochtenlicht
Een gouden waas rond je gezicht
Niet goed ontwaakt nog, net uit bed
Verzorg je huiverend je toilet
En met een achteloos gebaar
Haal je onze kleren uit elkaar
Oh, wat benijd ik 't gewaad
Waarin jij straks het huis verlaat
Terwijl ik leidzaam toe moet staan
Dat nacht en dag niet samengaan.

Ik laat je vrij
Maar blijf bij mij
Graag had ik jou m'n schat steeds om me heen gehad
Ik laat je vrij
Maar blijf bij mij
Is onze liefdesband hiertegen wel bestand?

Heel vaak beweer je onomwonden
Een mens moet vrij zijn, niet gebonden
Ik hul me dan in zwijgzaamheid
Omdat 't toch nergens toe lijdt
Als ik naar waarheid tot je zeg
Dat jij mij zo jouw wil oplegt
Mijn hart klopt bang wanneer ik wacht
Of je terugkeert voor de nacht.

Ik laat je vrij
Maar blijf bij mij
Volmaakt geluk bestaat maar tot de dageraad
Ik laat je vrij
Maar blijf bij mij
Waarom vlucht je zodra de wekker 's ochtends gaat.

Als je niet anders kan
Ga dan je eigen gang
Ik laat je vrij
Maar blijf bij mij
'k Zal leven met de dag als ik jouw nachten delen mag.