Deze zee, die ik zo vaak bevaren heb
Zee van tranen, liefde, zee van overvloed en eb
Deze zee is mij zo vaak te hoog gegaan
Maar wat zij deed, ik kon haar nooit weerstaan.

Ieder licht dat mij dichtbij de haven bracht
Bleek een schip, passerend in de koude donkere nacht
In de ochtend hees ik dan mijn zeilen weer
Deze zee werd mooier elke keer.

Hoe vaak vond ik niet aan land vaste waarde, vaste grond
Likte zij niet het zout van mijn ogen en mijn mond
Hoe vaak dacht ik niet dat aarde mij veranderen kon
Terwijl ik droomde van een blauwe horizon?

Deze zee, heo vaak heb ik haar niet vervloekt
Zij is anders dan datgeen waar iedereen naar zoekt
Maar op haar golven ben ik altijd dichtbij mij
Deze zee, deze zee, ben jij.

Hoe vaak vond ik niet aan land vaste waarde, vaste grond
Likte zij niet het zout van mijn ogen en mijn mond
Hoe vaak dacht ik niet dat aarde mij veranderen kon
Terwijl ik droomde van jou blauwe horizon.

Hoe vaak vond ik niet aan land vaste waarde, vaste grond
Likte zij niet het zout van mijn ogen en mijn mond
Deze zee, waarvan ik alleen de diepte ken
Weet dat ik voorgoed haar zeeman ben
Deze zee, die leeft in mij
Dat ben jij.