Soms gaat het langs me heen
soms krimp ik haast in één
sirenes loeien in de binnenstad
het is weer de eerste maandag van de maand
worden wij beschermd of op brutale wijze gechanteerd
het is twaalf uur geweest
kinderen komen thuis van school
ik smeer hun brood
en hou me groot maar heel diep binnenin
weet ik dat we leven op de rand van een vulkaan
maar soms
in een onbewaakt moment
valt alles van mij af
ik voel me van mijn somberheid bevrijd
ik gooi de krant opzij
en kijk naar buiten en heb eindelijk alle tijd

Het hart, het hemd, het hoofd
plaatselijk verdoofd
toto, disco, iglo en tv
daarmee gaan we elke dag een beetje dood
bijna ongemerkt gaat het leven zo aan ons voorbij
alles wordt onscherp
regendagen
zomerdagen rijgen zich aan één
bergen vuile sokken en dat jaren achtereen
maar soms
in een onbewaakt moment
valt alles van me af
en voel ik me van mijn somberheid bevrijd
ik gooi de krant opzij
en kijk naar buiten en heb eindelijk alle tijd



Tekst: Rob Chrispijn
Muziek: Harry Sacksioni