Nog niet zo lang geleden klonk op het hoekje van 't plein, bij storm, bij wind en regen altijd 't zelfde refrein.
'n Ieder die het hoorde die floot of zong 't wijsje mee.
Met die accordeon brak er 'n beetje zon door de donkere wolken heen.
*Oude man met je accordeon
'k wou dat ik je nog eens h***n kon, als jij speelt maak je mijn hart zo blij,
oude man toe speel nog eens voor mij.
Oude man met je accordeon 'k wou dat ik je nog eens h***n kon
Als jij speelt vergeet ik mijn verdriet, oude man toe speel nog eens dat lied.
Soms hoor ik iemand fluiten en ik herken die melodie en ren ik dan naar buiten, geen oude man die ik daar zie
Zijn liedje is gebleven soms hoor ik frasen van 't refrein, maar die accordeon waarmee het eens begon kwam nooit meer op het plein.

*Oude man met je accordeon' k wou dat ik je nog eens h***n kon, als jij speelt maak je mijn hart zo blij.
Oude man toe speel nog eens voor mij.
Als jij speelt vergeet ik mijn verdriet, oude man toe speel nog eens dat lied.
Oude man toe speel nog eens dat lied