Mijn oma Roos woont in de stad
in een flat, een hele hoge.
De kamer ziet er netjes uit:
opgeruimd en net gezogen.
Zijzelf is ook een keurig mens:
mantelpakje, chique kleuren,
een hoedje op, veel sieraden.
In de stad gaan ze je keuren.

We gaan er zondag op bezoek,
we eten deftig een gebakje.
Er valt geen kruimel op de grond,
niet eentje op ons zondags pakje.

Mijn oma Sjaan woont op het land
in een boerderij bij een slootje.
Er scharrelen overal kippen rond.
Het is er een gezellig zootje.
Zijzelf ziet er wat slordig uit:
oude kleren vol met scheuren,
een hoofddoek om, een smerig schort.
Op het land moet je niet zeuren.

We gaan er woensdag op bezoek,
we spelen heel de middag buiten,
we rollen dollend door het gras
en zien eruit als modderkluiten.

Mijn oma Sjaan, mijn oma Roos
zijn twee heel andere mensen,
maar samen wel de leukste oma
die ik me maar kan wensen.