Hij kwam naar Amsterdam toe om te gaan studeren
en voor de meiden, maar daar wist geen mens wat van.
En dat was enkel ook nog maar een wazig plan,
wat ervan komen zou, dat zou de toekomst leren.
Hij vond een kamer voor de prijs die hij wou geven,
met vrije opgang en na elven geen bezoek.
En na het kopen van zijn eerste studieboek,
had hij de indruk dat hij eindelijk echt ging leven.

Toch viel het hem van het begin af aan wat tegen,
want dadelijk vrienden maken lukte hem maar slecht
en God was dood, dat had geen mens hem ooit gezegd,
maar ploseling zag hij de bewijzen allerwegen.
En alle kennis die hij opdeed uit zijn boeken,
bleek, als het erop aankwam, maar ten dele waar
en voor geen enkele vraag was er een antwoord klaar
en hij wist ook niet goed waar of hij het moest zoeken.

In vrouwen zat het niet, dat had hij snel bekeken,
al bleef er op gezette tijden een vriendin.
In drinken of in roken zat het evenmin
en spuiten had hem altijd veel te link geleken.
Een tijd zag hij het in de politiek wel zitten,
maar op den duur bood hem dat ook niet meer genoeg.
Van toen af zat hij alle nachten in de kroeg
en lag hij alle dagen op zijn bed te pitten.

Totdat zijn vader op een dag zei: 'Je kunt kiezen,
je doet je studie of ik trek je maandgeld in.'
Toen gaf hij toe, want protesteren had geen zin
en stilaan had hij toch al niets meer te verliezen.
Niemand of niets kreeg nog de kans hem te bedotten,
hij maakte snel zijn studie af en slaagde knijp
en keerde Amsterdam de rug toe. Hij was rijp
genoeg om ergens in den lande te verrotten.