Zacht en zoet valt de regen
In stille lijnen recht omlaag
Maakt pokkenputjes op de wegen
Stroomt onzichtbaar traag 
Langs de randen van mijn weg
Valt de regen zoet en zacht 
Op de bladeren van de heg
In het water van de gracht

De regen trekt lange strepen
Op de vale, stenen muur
De jonge jongen telt de druppels
Op het raampje van de schuur
Hij maakt een baantje met z’n vinger
Waarlangs de trieste druppels gaan
Het bruine paard onder het afdak
Krijgt gezelschap van een haan

De regen regent op het wasgoed
 Door de weervrouw vergeten
Natte lakens aan de waslijn
En ze had het kunnen weten
Koele druppels op de wangen
Van het meisje op de fiets
Waar normaal altijd de zee ligt
Zie je nu helemaal niets

Er vallen grote, dikke druppels
Opgeplakte letters nat
En langs het nieuwgeverfde hek
Schiet een koud doorweekte kat
De regen waait over de velden
En ritselt in het gras
De burgemeester kijkt naar buiten
Naar dat eenzame terras

Op de pannen van mijn huis
Tikt de regen zachtjes door
Ik doe mijn ogen dicht en luister
Tot ik alleen maar regen hoor
In alles klinkt een diepe toon
Een toon die ik herken   
De regen regent op de straten
Ik ga, ik ga
Ik ben