’s Avonds tegen negen stond ze in de regen
Bij de halte van lijn tien
Eenzaam en verloren, nat en half bevroren 
Zo had ik haar nooit gezien
Zo’n verdrietig meisje brengt je van de wijs
Je weet niet goed wat je moet doen
Voor ik het besefte gaf ik haar opeens een zoen

Mooie meisjes blijven nooit zo lang alleen
Droog je tranen en laat ons samen door ’t leven gaan
Vraag niet meer waarom de zon vandaag niet scheen
Morgen zal ze voor jou weer hoog aan de hemel staan

Ogen vol van tranen keken mijn toen aan 
En ik verloor m’n hart meteen
Ik las in haar ogen hoe ze was bedrogen
Daarom was ze nu alleen
Oh wat was ze mooi, waarom viel ze ten prooi
Aan iemand die haar zo verliet
En ik nam mij voor, ik maak een eind aan haar verdriet

Mooie meisjes blijven nooit zo lang alleen
Droog je tranen en laat ons samen door ’t leven gaan
Vraag niet meer waarom de zon vandaag niet scheen
Morgen zal ze voor jou weer hoog aan de hemel staan

Mooie meisjes blijven nooit zo lang alleen
Droog je tranen en laat ons samen door ’t leven gaan
Vraag niet meer waarom de zon vandaag niet scheen
Morgen zal ze voor jou weer hoog aan de hemel staan
Morgen zal ze voor jou weer hoog aan de hemel staan