De vedel aan de zijde, 
Het lied in ziel en mond 
Zo zwierf de zanger rond, 
Al in den ouden tijde. 
En riep hem stem- en schalenklang 
Te midden leutig feestgedrang 
Daar deed hij ’t snaartuig ronken 
Vol toovrend harmonie, 
En zong de zielen dronken 
Vol klank en poëzie 
En zong de zielen dronken 
Vol klank en poëzie

Nog zwerft alhier de zanger 
En doolt stilzwijgend rond, 
Doch, houdt hij zijnen mond, 
Zijn ziele is liedrenzwanger. 
Zweeg vreemd gezang en dorperlied, 
Verstiet men zijne tale niet, 
Nog zou de zwerver komen 
En rijzen in de zaal, 
Vol beelden en vol dromen 
En klang en bonte taal.
Vol beelden en vol dromen 
En klang en bonte taal.

Weer zong hij u de sagen 
Van uit den ouden tijd, 
Der helden grootsen strijd 
En grootser nederlagen: 
De lichte sprook met vroeden zin, 
Het lied der abele dichtermin, 
Het lied ons ingeschapen 
Dat niemand zingen dorst: 
Het lied der Dietse knapen 
dat smacht in veler borst.
Het lied der Dietse knapen 
dat smacht in veler borst.