Refrein:
Als de dag van toen, hou ik van jou
Misschien oprechter en bewuster trouw
Want toch steeds weer is een dag zonder haar
Een verloren dag met stil verlangen naar
Weer een dag als toen waarop ze zei:
"Jij bent m'n leven, sta aan mijn zij"
En wat, wat er ook gebeuren mag
Ik hou nog meer van jou, als toen die dag.

Ik weet nog goed, hoe alles eens begon
Hoe vol geheimen was de weg die voor ons lag
Een weg waarvan je soms de rand niet zag
Maar wat er ook gebeurde, aan 't einde scheen de zon.

Ik tel de dagen die sindsdien verstreken
Al lang niet meer op de vingers van één hand
Maar ook de tijd kan niets meer van jouw beeld verbleken
Al is de weg ook nog zo lang naar ons land.

Refrein.

Ik heb zo vaak geprobeerd je te doorgronden
Zoals je in ieder boek lezen kan waardoor
En zag na al die lessen toch het doel versomberen
Want vandaag weet ik nog minder dan ooit te voor.

Ik heb honderd maal gezien, zonder te begrijpen
Wat jij nu werkelijk wilde - en ook elke keer
Als ik verwachtte alles met je te bereiken
Kwam weer de wind en blies me weg als een veer.

Refrein.

Verdriet en geluk zijn aan elke tijd verbonden
Die in sneltreinvaart en sneller langs ons suist
Nog steeds helen de tijden alle wonden
Al denk ik vaak aan de dag dat ik leefde in jouw huis.

Neen, geen enkel uur is er dat ik berouw
Al geldt voor mij als troost slechts m'n herinnering
Nog meer dan gisteren wacht ik nu op jou
Maar minder nog dan morgen als de dag begint.

Refrein.