Wy hienen in prachtich útsjoch
oer de stêd, dy’t yn ‘e brân stie
Der ’t de klokken angstich lieden

oanhâldend, almar troch
En oeral om ús hinne
leinen minsken te krepearen
guon ferwûn, guon yn grús
guon gulden, guon raasden
Mar de sinne like ûnder te gean
folle moaier, folle reader
mar de sinne like ûnder te gean
folle moaier, folle reader noch as oars

Oer it slachfjild kuiere n man
dy’t fredich ús dieden beseach
Hy iet wat en hy dronk wat
en foldien run er fierder