trein út it spoar
trein út it spoar
opsjitte, oanmeitsje
troch dy doar
ik nim in inkele reis nei it ûnbekende

gean mar fierder, al mar fierder
fan alles wat fan mei wie,
al wat my yn ’e wei stie
switte sil ik, switte sil ik – SWITTE

oant ik net mear tinke kin
wês moedich frjemdeling
nimmen wachtet op dyn thúskomst

kronkels yn myn kop
útroegje sil ik se
ik wol neat mear fan my witte

op in moarn… in trein… it spoar…
wês moedich frjemdeling