ja, ik weet het, keer op keerklemvast
voor een middenstander die me aanklampt
ha, ha, ik lach
zo een grijns uit mijn computer
zo klemvast
voor visite, niet op schieten, maar we schenken iets
klemvast

drijf me uit, brand me weg,
'k kan er niet meer tegen
't was genoeg, 'k heb geen spijt
'k wil hier niet meer leven

oh, ik houd het niet meer
wanneer zal ik bevrijd zijn
oh, wanneer zal ik ooit
wanneer zal ik bevrijd zijn

van mezelf, en de code, de code
sociaal
bij het zicht van botte plattigheid
ik faal
een ouwe kennis zonder tact
die je ziel in mootjes hakt
de blik die ik zie, lobotomie, hier zitten we
klemvast

drijf me uit, doe het snel
'k kan er niet meer tegen
't was genoeg, wondermooi
'k wil hier niet meer leven

wanneer zal ik bevrijd zijn
wanneer zal ik bevrijd zijn
wanneer zal ik bevrijd zijn

foert, foert, te zeggen en dan
schone lei
alles, alles van je af te schudden, zo moe maar
eindelijk vrij
dromen, dromen, dromen, maar in werkelijkheid
klemvast
bij elke stap weer dichtgeklapt, wachten tot
ik barst

drijf me uit, doe het snel
'k wil hier niet meer leven
't was genoeg, 'k heb geen spijt
'k kan er niet meer tegen

wanneer zal ik bevrijd zijn
wanneer zal ik bevrijd zijn
wanneer zal ik bevrijd zijn