In heel dit leven
het hele leven
herinner ik mij goed
die leraar Frans
die ons een vreemd gedicht liet lezen
het gaf de rijm een ziel
nogal kras

si tous les gars du monde 
voulaient se donner la main
inderdaad
ik werd zo warm vanbinnen
en zal laten weten
hoe zielig dit refrein

Si tous les gars du monde
het zijn er veel
en meestal ga ik op de loop

Maar 's ochtends vroeg
de ziel is blank
er is nog brood
er is nog hoop

Peter maakt nu film
Johnny is al jaren dood
en al die andere dwaze zombies
daarmee deel ik
ware idioot

Si tous les gars du monde
voulaient vous les vous les
voulaient donnez la main

Na zoveel gezegd
zoveel gehoord
betwist ik dat refrein