Ik ging een keer naar Rotterdam
Moest met de trein van half negen
Ik zag haar staan op het perron
Ze stond te wachten bij spoor 7
Haar blonde haar, haar rode mond
En ze lachte lief naar mij
Maar het was maar één moment
Want er kwam toen een trein voorbij

Maar ik kan haar niet vergeten
Sinds ik haar daar zag staan
Ja veel te snel was ze verdwenen
Ik weet niet eens haar naam
Ze was zo mooi, zo lief, charmant en heel spontaan
Oh mooie meid
Waar kom jij vandaan

En toen de trein was gepasseerd
Was m'n meisje al verdwenen
Maar mijn hart dat ging tekeer
Oh waar zou ze zijn gebleven
Kon ik haar nog maar even zien
Om te vragen naar haar naam
of zou ik morgen maar misschien
Bij spoort 7 wachten gaan

Maar ik kan haar niet vergeten
Sinds ik haar daar zag staan
Ja veel te snel was ze verdwenen
Ik weet niet eens haar naam
Ze was zo mooi, zo lief, charmant en heel spontaan
Oh mooie meid
Waar kom jij vandaan

Maar ik kan haar niet vergeten
Sinds ik haar daar zag staan
Ja veel te snel was ze verdwenen
Ik weet niet eens haar naam
Ze was zo mooi, zo lief, charmant en heel spontaan
Oh mooie meid
Waar kom jij vandaan

Oh mooie meid
Waar kom jij vandaan