Ergens loopt een jongen aan de dingen en zichzelf voorbij
Hij voelt zich onbezorgd en vrij
Naar de hel met tijd, want vandaag is een eeuwigheid
Verliefd op zichzelf heeft hij lief, z'n liefhebberij 
Z'n hart is er nog steeds niet bij 
Is nog vermomd, want wie weet wie er straks nog komt 

Johnny van de vier seizoenen 
Johnny van de kouwe grond 

Z'n dagtaak is de nacht en het feest heeft de overhand 
Z'n vrienden zijn aan hem verwant 
En de tijd verhult hem, hoe hij langzaam voortschrijdt 
Er is altijd wel iemand die hem meeneemt aan de hand 
Naar de bergen of het strand 
Hij is mooi en kiest zuinig zijn prooi 

Johnny van de vier seizoenen 
Johnny van de kleine fooi 

Hij kent heel goed de regels van 't oude spel 
't Is en blijft een kestie van precisie 
Hij loopt heel gedwee met z'n weldoener mee 
't Is en blijft een kwestie van klandizie 
De tijd breit aan de lachrimpels zorgelijke rimpels bij 
De jaren gaan niet meer opzij 
En de nacht is niet meer van dezelfde kracht 
Z'n jeugd trekt als een glimlachende page aan hem voorbij 
Hij blijft achter en is niet meer vrij 
Er is niet veel tijd en de dag is onzekerheid