Wie nea earder sa kompleet 
sa sûnder lijen, sûnder leed 
mar sil myn ûnrêst oait ferdwine 
bliuw ik stilstean by 't ferline 

Doch somtiden neat ferkeard 
fan hiel wat flaters hiel wat leard 
mar al ha 'k safolle dien 
faak noch ezel nûmer ien 

De twadde kear, deselde stien 
al wer ezel nûmer ien 
ferjit alle preken gau 
stek wol wat op, mar lear neat ôf 

Seach de moaiste froulju stean 
noch folle faker seach ik se gean 
se gongen oan myn noas foarby 
dus begûn ik wer opnij 

It doel is leech, de kâns is grut 
mar ik lit him ûnbenut 
want ik lis de bal wer breed 
faak happe, noait echt ris beet 

Deselde stien, de twadde kear 
soms wol trije kear of mear 
ferjit al dyn preken gau 
stek wol wat op, mar lear neat ôf 

Jou my romte, jou my tiid 
ik wit, alwer itselde liet 
beloof dy neat mar doch myn bêst 
en dyn waarmte docht de rêst 

Dyn sympaty freegje ik net 
gjin goed petear, it is al let 
lit my ferdwine, wês myn wiif 
ferjei it ferline út myn liif