Haar skipak sloot opwindend om haar heen
Haar lichaam zat haar als gegoten
Mijn Gisela, mijn Gisela
Om wie ik bergen tranen heb vergoten

Wintersport, Neckermann
Vol pension, St. Johann
Zimmer frei, niks voor mij
Skilift in, skilift uit
Veel plezier, breek je kuit

Slechts hulpeloos op mijn rug kwam ik haar tegen
Dan reikte zij helpende handen
Mijn Gisela, mijn Gisela
Om niet te huilen bijt ik op mijn tanden 

Hoogtevrees, Zwitserland
Kabelbaan, steile wand
Oostenrijk, hoop gezeik
Glühwein voor, glühwein na
Jägerthee tralala

Voor ’t laatst omlaag nam ik de kabelbaan
Keek zij me na? Schonk zij me nog een blik?
Mijn Gisela, mijn Gisela
Hoorde niets meer van mijn laatste snik

Bedelen, jodelen
Après-ski, ikke nie   
Apenpak, kouwe kak

Zij aan zij in de rij
Veel gekift bij de lift
Stoeltjeslift, ik ben geschift
 
Binding vast, binding los
Skiles tien bij de Tros
Geef mij maar Barbados

Willemstad, Trinidad
Aan het strand, lekker heet
Wintersport,  lik me reet

Lik me reet, lik me reet
Lik me reet, lik me reet
Lik me reet, lik me reet

En wat er ook niet deugt aan de wintersport is dat hij slecht beoefend kan worden in landen met bergen. Landen met bergen deugen niet.  Wel eens een keertje zomers in Zwitserland geweest?
Zeer eng, benauwd land en dat geldt ook voor Oostenrijk.
Benauwd, eng, muf, geen horizon. Nooit waait er eens een frisse wind doorheen. Ze moeten eens zo’n berg weghalen. Dan is het net alsof je een raam openzet in een stinkende slaapkamer. En daar gaan al onze landgenoten naartoe. Een schande is het. Geef mij maar mijn vlakke land. Mijn Nederland.
 
Lik me reet, lik me reet
Lik me reet, lik me reet
Lik me reet, lik me reet