Peter Wesley

Peter Wesley, geboren als Albert op een zomerdag, de 5e juli 1945, als 2e uit een nest van 7, 5 jongens en 2 meisjes. Hij leerde zijn eerste akkoorden op de gitaar al op zijn twaalfde. Zijn eerste gitaar die hij zelf bijeen spaarde was een simpel gitaarke van 600 frank, die hij later opnieuw verkocht voor 800 frank want het was dezelfde als die van Freddy Quinn. Met zijn tweede gitaar (een elektrische) ging hij alle lokale bandjes af om erbij te mogen horen, doch alleen als gitarist want met 15 akkoorden kon je zo aan de slag. Van zingen was toen nog helemaal geen sprake, tot hij een drietal jaartjes meeging met dat bandje en op een dag de zanger ziek werd tijdens een optreden. En "the show must go on", dus zong elk groepslid, waaronder (toen nog) Albert zelf, enkele nummers om de avond toch nog te redden. Al vlug werd beslist om de zieke zanger te bedanken voor bewezen diensten. Peters zangcarrière kon beginnen.

Hard werken stond er op het menu om een repertoire bijeen te krijgen dat voldeed aan de eisen van het publiek. Die moesten immers een andere stem en een andere gedaante achter de microfoon leren kennen. Dit deed hij met verve tot hij onder de wapens werd geroepen. Maar ook daar gaf hij het niet op: hij startte meteen een nieuw bandje dat regelmatig optrad voor de officieren en onderofficieren.

Na zijn dienstplicht was Peter opnieuw op zoek naar muzikanten die alweer op korte termijn overal gevraagd werden in dancings en bals, als dansorkest weliswaar. Tot ook daar weer een punt achter werd gezet, door de muziek te ruilen voor de liefde, doch een huwelijk en de eerste 2 kinderen konden de muziekmicrobe niet weghouden. Na deelname aan selectie zat hij weer in de showbiz met een nieuw dansorkest. 80 procent Nederlandstalige nummers werden er toen gespeeld en gezongen, tot in Nederland toe. Dat bracht Peter Wesley (wat trouwens de voornamen van zijn 2 zonen zijn) in die tijd 7 vynil singles op en een verzamel-LP, allemaal in het Nederlands, want dat verplichtte het platencontract.Maar na deze serie singles, werd er door zijn talrijk publiek steeds meer en meer gevraagd om in het Engels te zingen en meer bepaald in de countrystijl, dus Peter ging aan het denken en werkte al zijn bestaande contracten nog zorgvuldig af.

Toen hij een jaar of drie geen microfoon in de hand had gehad, maar toch altijd bezig was geweest met op zoek te gaan en te ontdekken wat de country te bieden had en wat de country music betekende door zo veel mogelijk countrybands te beluisteren en ook eigen ideeën opstapelen, dat bracht Peter weer in de running. Het werd dus terug tijd om de microfoon ter hand te nemen en een coutryband te stichten. Na enkele maanden te hebben gerepeteerd was Riverside geboren, doch het waren niet de jongens die we nu kennen, maar het was al wel met Kim Wesley (zijn dochter) die ook op de eerste CD te horen is.

Doch na een jaar her en der gespeeld te hebben, heeft Peter deze jongens bedankt omdat ze niet konden begrijpen wat country was en wat Peter wilde. Tot de bekende formatie uit de bus kwam en er met deze jongens over gepraat kon worden, alvorens enig instrument erbij te pas kwam. Deze trein zou pas echt gaan rijden in de countrywereld. Negen jaar later zou de trein tot stilstand komen voor Peter Wesley en hij besloot om solo te gaan en het een jaartje te gaan bekijken in Tenerife. Hoewel het de bedoeling was het wat rustiger aan te doen, stond hij toch iedere dag op het podium. Hij leerde er veel nieuwe mensen kennen, zelfs nieuwe gezichten uit België. Dat jaartje werden twee jaartjes, tot de heimwee er zich kwam mee bemoeien. Maar als hij dacht dat zijn fans hem vergeten waren, had hij het toch bij het verkeerde eind, want zijn naam lag nog op ieders lippen in de countrywereld. Waarvoor duizendmaal dank aan zijn fans, zegt hij, en hij wil als het jullie past u zo vlug mogelijk en persoonlijk de hand drukken.

Bron: http://countryrecensie.homestead.com/peterwesley.html