We waren onschuldig maar nieuwsgierig dat wel,
op zoek ongeduldig naar de regels van ’t spel.
Het spel van het minnen het spel van de lust,
dus in den beginne heel schuchter gekust.

REFREIN:
Wat waren we groen, toen nog groener dan gras,
Zodat die ontgroenzoen toen zo leuk spannend was.
Het was kalverliefde het prille begin,
‘t ontdekken van liefde het begin van de min.

Die groene ontgroenzoen smaakte duid’lijk naar meer,
jij ging druk op zoek toen steeds een and’re meneer.
Ook ik ging ontgroenen ‘k ging er helemaal voor,
dus links en rechts zoenen ’k had het spelletje ook door.

REFREIN:
Een stuk minder groen toen niet groen meer als gras,
dankzij die ontgroenzoen die de aanleiding was.
Voorbij kalverliefde voorbij pril begin,
toch bleef jij voor altijd t´begin van mijn min.

De kleur werd steeds grijzer voorbij al dat groen,
wellicht ietsje wijzer op weg naar pensioen.
‘k Zal jou nooit vergeten zolang als ik leef,
ik hoop dat ik soms ook nog eens door jouw hoofd zweef.

REFREIN:
We waren nog groen, toen nog groener dan gras,
die eerste ontgroenzoen die zo leuk spannend was.
Het was kalverliefde het prille begin,
‘t ontdekken van liefde het begin van de min.

Lieve eerste vriendin…….