Ik liet je los en was je kwijt,
ik hield alleen herinnering en spijt.
Je bent terug wel kijk ‘ns aan,
maar nu laat ik je nooit meer gaan.

REFREIN:
Ik hoop dat het nooit ochtend wordt,
kon ik de nacht maar op de ruiten lijmen.
Anders duurt die veel te kort,
kruip maar lekker heel dicht bij me.
De maan schijnt door het dakraam heen,
buiten is het al gaan vriezen.
Trek de dekens om ons heen,
nooit wil ik jou meer verliezen jou alleen.

Vanavond laat trok je aan de bel,
meestal ga ik daar niet op af nu wel.
Je zei hallo ben zo alleen,
en ik kan nergens anders heen.

REFREIN

Maar ja wat nu ga je straks vlug,
de trap af en de deur uit weg terug.
T’is bijna licht ik krijg het koud,
heb ik je weer teveel vertrouwd.

REFREIN:
Ik hoop dat het nooit ochtend wordt,
kon ik de nacht maar op de ruiten lijmen.
Anders duurt die veel te kort,
kruip maar lekker heel dicht bij me.
De maan schijnt door het dakraam heen,
buiten is het al gaan vriezen.
Trek de dekens om ons heen,
nooit wil ik jou meer verliezen. 

REFREIN