En als ik weg wil zijn, ga ik naar Vlaanderen
Even weg van Holland en Vlaanderen is dichtbij
En als ik vrij wil zijn, ga ik naar Vlaanderen
Ik voel me zoveel lichter als ik Vlaanderen binnenrij.
Even weg van alle dingen, die ik thuis vaak moet verdringen
Nieuwe dagen, nieuwe nachten, open voor het onverwachte
Ik voel mij in Vlaanderen zorgeloos, ik voel me in Vlaanderen vrij.

En als ik lachen wil, ga ik naar Vlaanderen
Want ze lachen niet zo gauw, maar als ze lachen is het echt.
En als ik praten wil, ga ik naar Vlaanderen
Waar het laatste woord voorlopig nog door niemand is gezegd.
Waar gesprekken altijd duren 
Tot de eerste morgenuren
Waar ze eindloos kunnen drammen
Waar de ruzie op kan vlammen
Waar de redetwist uiteindelijk bij het bier weer wordt beslecht

En als ik droevig voel
Wil ik naar Vlaanderen
Omdat in Vlaanderen mijn droefheid niet of nauwelijks telt
En als ik heimwee heb
Wil ik naar Vlaanderen
Omdat in Vlaanderen mijn heimwee ongemerkt versmelt
Mijn eeuwenoud verlangen
Dat in Vlaanderen is blijven hangen
In de dorpen, in de steden
Met een rijk, maar zwaar verleden
Dat Brussel in zijn logboek niet of liever niet vermeldt

Ik verlang naar jou, dus kom naar Vlaanderen
Ik kan hier nog niet weg, want ik heb hier nog te doen
Als je naar mij verlangt, kom dan naar Vlaanderen
Dan laat ik het je zien: Vlaanderen van nu en dat van toen
De mensen en de dingen waar ze in Vlaanderen van zingen
Ik blijf hier nog wat spelen, maar we kunnen Vlaanderen delen
Want Vlaanderen komt dichterbij met ieder nieuw seizoen