Strooit gien eten voer de vogels,
want, dan komen d'r ratten,
gooit gien eten voer de ratten,
want, ratten zijn gemeen.  

Ze springen nor 't gezicht,
ze knabbelen on a oren,
ze steken aw ogen uit,
mè hun handen in aw haar.  

Past goed oep in 't water,
want, daar loeren de haaien,
gooit a kinderen ni veur de haaien,
want, haaien zijn gemeen.  

Ze peuzele on a bene,
ze knauwe en slikke,
doeng stiekem a zwembroek uit,
"Rits !…" in den blote flikker.  

Mor, mensen zijn gemener,
gemener dan haaien,
vraatzuchtiger dan ratten,
mensen zijn gemeen! 

Ze stropen a tot 't uiterste,
ze steke a oge uit,
gooie a veur de haaien,
ja, wie is hier gemeen ? 

Daarft oe nie bukke,
of, ze hebbe a te pakke,
daarft awe rug ni geve,
want, een mes da doe goe zeer. 

Gèft gien vriendelijk woord,
want, daar gon ze mè lope,
lot het diepste van a hart ni zien,
of, ge zijt het kwijt.  

Mor, mensen zijn gemener,
gemener dan haaien,
vraatzuchtiger dan ratten,
mensen zijn gemeen! 

Ze stropen a tot 't uiterste,
ze steke a oge uit,
gooie a veur de haaien,
ja, wie is hier gemeen ?

"De jeugd van tegenwoordig,
dat is toch een schandaal !",
mor, ze vergeten da z' hun 't veurbeeld zijn,
mè hun groot kabaal.

De vader vloekend achter 't stuur,
ons moe roggelend oep de gebuur,
"de kinderen leren goed en wel",
't is hun eige bloed, niewaar ?….. 

Mor, mensen zijn gemener,
gemener dan haaien,
vraatzuchtiger dan ratten,
mensen zijn gemeen! 

Ze stropen a tot 't uiterste,
ze steke a oge uit,
gooie a veur de haaien,
ja, wie is hier gemeen ?


(c) tekst & muziek:  paul d'hollander