Ik schrijf awe naam, oep alle deure en mure,
in al mijn boeke, en, mijne poejezie,
in elke boom, zou ‘k een hart wille griffele,
mè daar nèffe, in sierletters, awe naam…

‘k Had nooit gedacht, da ’t zo vaar zou kome,
misschien haddek ’t wel, altijd gehoopt,
ik zat altijd stiekem nor a te loere,
terwijl da ‘k vredig in heur aarme lag.

Zou ‘t mor zijn voer iel efkes,
of, blijve wij voer altijd bij mekaar,
één ding kan ik a na wel zegge,
’k vuul m’n eige echt goe bij a…

Ik zéé heure naam, mor, ik dacht on a,
ik stuurde heur brieve, mor, ik schreef nor a,
zijn het a oge die zo plezant tintelle,
is het awe uitleg, die mij tilt liet slaan.

Zou ‘t mor zijn voer iel efkes,
of, blijve wij voer altijd bij mekaar,
één ding kan ik a na wel zegge,
’k vuul m’n eige echt goe bij a…

Een zalig gevuul kruipt in mijn lijf,
assek zeker weet da ‘k a terug gon zing,
oep mijn knieë, veur a venster,
zingkik het schoonste lieke,
zelfs de bure meuge hore da ‘k a gére zing…

Zou ‘t mor zijn voer iel efkes,
of, blijve wij voer altijd bij mekaar,
één ding kan ik a na wel zegge,
’k vuul m’n eige echt goe bij a… 


(c) tekst & muziek:  paul d'hollander