Flip zijn moe, en Flippie was pas vier,
vroeg: ‘Wat wil Flippie worden?’
Zijn pa riep: ‘Flip wordt kruidenier,
nee, advocaat, nee, officier,
nee, wacht eens, Flip wordt een bankier!’
En Flip zei: ‘Het komt in orde.’
Want die wou dat toen ook allemaal wel worden.

Flip zijn oma, Flippie was nu acht,
vroeg: ‘Wat wordt van mijn Flippie?
Wordt mijn Flippie dokter dan?’
‘Nee,’ riep Flip, ‘want ik kok ervan!’
Zijn oma lief die schrok ervan
en riep: ‘Flip wordt een hippie!
Ach, wat moeten we beginnen met ons Flippie?’

Maar Flip was op de kermis geweest
en daar was het al begonnen:
er liep een man met in zijn hand
een dikke tros balonnen.
Rode ballonnen, witte ballonnen, 
zelfs een paar in blauw
en onderaan zat, machtig mooi,
een stevig stukje touw!

Flip zijn pa, Flippie zat op school,
zei: ‘Flippie wil niet leren!’
Zijn moeder riep: ‘Nee, sla hem niet!’
Zijn opa riep: ‘Het Spaanse riet!
Ik laat mijn geld na aan neef Piet.
Die zal het meer waarderen!
O, ik snap niet dat die jongens niets proberen…’

Maar Flip was op de kermis geweest
en daar was het al begonnen:
hij dacht alleen maar aan die stok
met die dikke tros ballonnen.
Rode ballonnen, witte ballonnen, 
zelfs een paar in blauw
en onderaan zat, machtig mooi,
een eindje stukje touw!

Onze Liever Heer, Flippie was stokoud,
dacht: ‘Flippie moest maar komme,
hij heeft nou lang genoeg geleefd.
Eens kijken welk adres hij heeft:
de jongen zwerft met iets dat zweeft.
Ja, hij verkocht ballonnen.
Ja, die jongen die verdient misschien wel tonnen!’

En we weten het zeker, het werd gezien
door zeven bleke nonnen:
Flippie ging omhoog, omhoog
al aan een tros ballonnen!
Rode ballonnen, witte ballonnen
tegen oneindig blauw
En Flippie aan, machtig mooi,
een stevig stukje touw.

Rode ballonnen, witte ballonnen
tegen oneindig blauw.
Lalalala, machtig mooi:
precies wat Flippie, helemaal wat Flippie, net wat Flippie wou!