Maar ik eet het zo graag,
ik eet het zo graag,
ik eet het, ik eet het, ik eet het zo graag.
Ik weet: het mag niet voor mijn maag.
Ik weet het, maar ik eet het zo graag.
 
Appelgebak en haringsla,
huzarensla en pap,
frambozensap en rijstevla
en perziken op sap
en beef met verse worteltjes
en Parmezaanse kaas,
een grote vette kluiver,
fazant, konijn en haas.
 
Lammetjespap en karbonade,
casselerrib en kwark,
custardvla en mosterdsaus
en eendjes uit het park - O!
Nee jongens, da's maar een grapje, hoor.
En rats en kuch en bonen, ook al weet ik niet wat rats is.
 
Ik eet het zo graag,
ik eet het zo graag,
ik eet het, ik eet het, ik eet het zo graag.
En soms dan denk ik: ‘Ach,
ik weet dat het niet mag.
Ik hoef niet meer,
ik kan niet meer
en toch bestel ik een tweede keer.’
 
Lammetjespap en custardvla,
huzarensla en pap.
Je zult er nog van lusten, ja.
Je eet totdat je knapt!
Ossenhaas en varkenshaas!
Je doet niet aan de lijn,
maar 's avonds laat in bed
lig je te kreunen van de pijn.
 
Ik eet het zo graag,
Ik eet het zo graag,
ik eet het, ik eet het, ik eet het zo graag.
Maar o, maar o, de pijn,
pijn, pijn, pijn, pijn, pijn.
Meneer mag niet naar bed vandaag.
 
En ik deed het zo graag.