Era unha noite de lúa 

era unha noite clara, 

eu pasaba polo río 

de volta da muiñada. 

Topei unha lavandeira 

que lavaba ao par da auga. 

Ela lavaba no río 

e unha cantiga cantaba 

Moza que vés do muíño, 

moza que ves pola estrada, 

axúdame a retorcer 

miña sábana lavada.

¡Santa María te axude 

e San Lourenzo te valla! 

Desparece a lavandeira 

como fumeira espallada

Onde as sábanas tendera 

poza de sangue deixara. 

Era unha noite de lúa 

era unha niote clara.