Niet schieten
Niet schieten - Dolores songtekst
Je score:
Niemand zoende ooit Dolores Maar als je ziet hoe zij van voor is Geloof je dat haast nietta Zo'n bella signorita Met een lijf, waanzinnig heerlijk En een blik begeerlijk, eerlijk Een ieder wilde haar beminnen Maar niemand drong bij haar naar binnen 'k Ontmoette haar op een terrasje Ze rilde, ik gaf haar m'n jasje We namen sangria, paella Dat Spaanse goed beviel me wel, ja Ik dacht: "Yes, ik word de eerste" Dat ik me niet zo goed beheerste Schrokken alles van 't servies af Daarbij brak bij mij een kies af Balen, balen, balen, balen Balen, balen, dat had ik Ik had op m'n (??) gebeten En ik vloekte van de schrik Ze stond toen op, bij mij vandaan Ik wilde er wel achteraan Maar de pijn werd veel te veel Dus, naar de tandarts toe gegaan De assistente was zo'n strenge Zo'n ijskouwe, zo'n enge Ik dacht: Ik smelt haar met een praatje 'k Vroeg haar: "Heeft u nog een gaatje?" Men zegt: 't Is altijd lente Bij de tandartsassistente Maar als blikken konden doden Lag ik nu onder de zoden Maar, er was nog niets verloren Toen hij net begon te boren Was mijn kies, hierzo, links boven Hij zei: "Ik moet 't eerst verdoven" Balen, balen, balen, balen Balen, balen, dat had ik Ik wilde liever geen verdoving Ik ben bang voor elke prik Maar hij ging zomaar aan de slag 'k Viel flauw toen ik die spuit daar zag Die onuitstaanbaar, oorverdovend, tergend lange lat Toen ik even later bijkwam De assistente mij weer mee nam Dacht ik: Dit is merkwaardig Waarom doet ze plots zo aardig 'k Hoefde geen cent aan haar te geven Wilde mij heel overdreven Naar de deur toe escorteren Maar ik moest nog toileteren 'k Keek in de spiegel, heel voorzichtig Mondje open, heel omzichtig 'k Keek me in een leeg perron, zeg Al m'n tanden uit m'n mond weg Balen, balen, balen, balen Balen, balen, dat had ik Daarom was ze dus zo aardig Daarom was ze dus zo slik 't Was een foutje, zei ze vlug Ik eiste mijn gebit weer terug Opnieuw die spuit, opnieuw verdoven Weer die boor weer op m'n rug Ik ging terug naar 't terrasje Ze zat daar weer, nog in m'n jasje 'k Hoefde haar niks uit te leggen Ze begreep wat ik wou zeggen 'k Bracht haar naar huis, ze gaf een arm We waren koel, de avond warm Ze omhelsde me hartstochtig We zoenden langzaam, diep en vochtig Maar, die zoen van die Dolores Die zo machtig mooi van voor is Daar heeft 'ie zelf niets van gemerkt Want de verdoving... was nog niet uitgewerkt Balen, balen, balen, balen...