Ik heb alle ruimte, het bed is helemaal voor mij alleen
Ik kan altijd naar buiten 
Maar eigenlijk hoef ik nergens heen 
Maar er is geen schouder om men hoofd op te leggen en 
Er is niemand die diep in de nacht op me wacht

Ik kan niet meer lachen, ik kan niet meer zingen
Ik zou mezelf echt moeten dwingen
Om weer te hopen
Om weer te leven,
En mezelf weer weg te geven. 
Het zal nooit meer zijn als toen
Het doek viel bij die laatste zoen

Oh oh oh 

Ik blijf hier niet wachten, er is meer achter de horizon
Ik kom weer op krachten, ik kwam ik zag ik overwon
En er is niemand die me nog kan beletten.
Om te genieten van iedere dag en iedere nacht

Nu kan ik weer lachen
Nu kan ik weer zingen en weer genieten van de dingen 
Die mij laten hopen
Die mij laten leven 
Ik heb me hoofd weer opgeheven en ik kan de wereld aan 
Zonder liefde kan ik ook bestaan 

Paparapa paparapa, Paparapa paparapa 
Paparapa paparapa, Paparapa 
 
Nu kan ik weer lachen
Kan ik weer zingen, en weer genieten van de dingen
Die mij laten hopen
Die mij laten leven 
Ik heb m'n hoofd weer opgeheven

Nu kan ik weer lachen, ik kan er weer tegen
En ik open alle wegen
Ik hoef niet te wachten, en niet meer te lijden 
Ik kan nu mijn geluk verspreiden
En ik kan de wereld aan 
Zonder liefde kan ik ook bestaan