Op de Berlagebrug, wij in de regen
De wind wakkert aan, doet het water bewegen
Alles is al gezegd, dus de rest blijft verzwegen
Ochtend al haast, laatste uren
Liefde die toch niet kon duren

En de regen die ruist, dat gaat en dat gaat maar
En het water stemt in, dat praat en dat praat maar
En je wangen zijn nat van de tranen, ach, laat maar
Ochtend al haast, laatste uren
Liefde die toch niet kon duren

Zoals eeuwig het water zich laat betomen
Zo kan liefde een lange tijd bruisen en stromen
Maar als liefde verdampt, dan verdwijnt ze volkomen
Ochtend al haast, laatste uren
Liefde die toch niet kon duren

Voor het laatst naast elkaar bij het scheiden der wegen
Onze hoofden voor 't laatst naar elkaar toegenegen
Op de Berlagebrug, wij in de regen
Ochtend al haast, laatste uren
Liefde die toch niet kon duren