aan de rand van 't land leet ein prachtige zieje
Umgaeve door wolke of zien 't berg van snieje
en as ik kôs zwumme, zwôm ik dwars d'r doorhaer
wie naat auk 't water en al liékent 't vaer
ik klum op 't strand en de vlag die ik plant
Blief staeke in 't mölle zand
ik laef op de rand, op de rand van 't land

aan de rand van 't land klump ne man oét zieje
is gezwômme van achter die berg met snieje
zien laevelangk haet-e d'n dörf ôntbeerd
maar noow leek de reis um de meujte waal waerd
Hae steit op en kiek rônd, met 't zalt in de mônd
Hae schrik en zak haos door de grônd
Wilt truuk nao zien land, 

aan de rand van 't land wao de zieje nog leet
Sleit d'n twiéfel noow toe of ik gaon môt of neet
wan't is wiéd en ônzeker en zwumme is link
ik bin bang, bang det ik in de zieje verdrink
maar dan kump de zin en ik spring d'r toch in
umdet as ik neet waog ik auk noéit waat win
ik zet koers nao dat land, aan d'n andere kant

kôm nao d'n euverkant, spring in 't water
wach neet op later en kôm nao d'n euverkant
idderein lach dao, neemus blief achter, ik wach op dich heej
messchien driefse veurbeej, ik weit 't waar 'n wild idee
maar ik laef op de rand, 

kôm nao d'n euverkant, spring in 't water
wach neet op later en kôm nao d'n euverkant
idderein lach dao, neemus blief achter, ik wach op dich heej
messchien driefse veurbeej, ik weit 't waar 'n wild idee
maar ik laef op de rand, op de rand van't land