Nana Mouskouri
Nana Mouskouri - De drie klokken songtekst
Je score:
Verscholen, tussen het groen der bomen, Ligt ver van hier een klein gehucht. Daar wordt een jongetje geboren, De sterren fonkelen in de lucht. Zijn moeder kust hem in vervoering. Er werd zo op zijn komst gehoopt. Morgen leidt ze hem vol ontroering, Naar 't kerkje waar hij wordt gedoopt. En de bronze klokken luiden Blij hun klanken fantasie En ze duiden door hun luiden, Op een welkomst melodie Een wereldburger is geboren Een nieuw leven in 't heelal Nog onschuldig onbedreven Maar door liefde reeds omgeven Op dit aardse tranendal. Na jaren tussen het groen der bomen. Daar in dat dorpje ver van hier Wordt het jongetje een stoere kerel Zijn houding is zo trots en fier. Want hij won de vrouw van zijn leven Zijn mooiste droom komt weldra uit Morgen leidt hij haar naar het altaar En dan is zij zijn liefste bruid. En de bronze klokken luiden Blij hun klanken fantasie En ze duiden door hun luiden Op een huwelijksmelodie Door het uitgesproken ja woord Zijn ze samen man en vrouw Zullen zij hun verder leven Samen strijden samen streven Steunend op hun woord van trouw. 't Is avond en rust heerst er op aarde Als in dat zelfde klein gehucht Een man die het leven gaat verlaten Weer fonkelen sterren in de lucht Zijn stervensuur is aangebroken Een stem zegt zacht "Het is volbracht" Door kind en vriend wordt hij gezegend En naar zijn laatste rust gebracht. En de bronze klokken luiden Droef hun klankenfatasie En ze duiden door hun luiden Op een afscheidsmelodie Het mysterie van het leven Is het komen en het gaan Altijd trillen mensen harten 't zij van vreugde, 't zij van smarte Als de bronze klokken slaan. De klokken slaan. Thanks to Lode Van Moer