Yan alev alev
Yan yeniden

Yan; yana yana, kana kana, döne döne
Yan; turnalar?n kanad?nda söne söne

Can takvimsizken
Can iklimsizken

Zor; bilsen ne zor karanl??a ???k olmak
Zor; zindanlarda ayd?nl??a â??k olmak
Zor; ölümlere, talanlara tan?k olmak

Ve onlar k?r?lmaya yüz tutmu? gecelerin
Dileklerinde kalm?? y?ld?zlar? yok say?p
Ve onlar hayalleri yorulmu? hecelerin
Her noktas?na sinmi? yalanlar? kutsay?p
Gördükleri dü?lerin hayr?n? unutarak
Ve siyah kabuslara basarak yürüdüler
Onlar? anlatmaya ne söz yeter ne kâ??t
Bakt???m her yer siyah, gördü?üm karanl?kken
Semay? kapl?yorken bin hüzün bin bir a??t
Ve can denen mutluluk yaln?zca bir anl?kken
On yedinci ya??na doyamam?? Erdal’?n
Gencecik bedenini asarak yürüdüler
Onlar ki yang?nlardan bir avuç kül alarak
Bir Anka kanad?na yüklediler günah?
Onlar ki meleklerin hüznüyle azalarak
Bir çölün kumlar?na defnettiler sabah?
Ve onlar, Kerbela’ dan karanl?k bir menzile
Hüseyn’in gözya??na basarak yürüdüler

Kan, ac?ya kan
Kan ve duman

An, saatlerden çald?klar? tek umutken
An, gözümüzde ya?mur olmu? bir bulutken

Yan umut için
Yan için için

Sor; gecelere, ac?lara, siyaha sor
Sor; alevlere, yang?nlara, günaha sor
Sor; Mara?’a sor, Sivas’a sor, semaha sor

Çünkü onlar, yok say?p görünen her ne varsa
Varl???ndan utan?p, gizleyerek gün be gün
Var ettikleri suçun gölgesi ne kadarsa
O ç?kmaz?n nurunu izleyerek gün be gün
Karanl???n dü?man?, günahs?z Nesimi’nin
“Enel Hak” ?iar?n? k?sarak yürüdüler
Yürüdüler an be an, yürüdüler durmadan
Simsiyah gölgeleri suç gibi sürüyerek
Yürüdüler, “bu gidi? nereye?” hiç sormadan
?ki nefes aras? sessizce çürüyerek
Tan?ks?z tutanaklar b?rakarak takvime
?çlerindeki kini kusarak yürüdüler