Op ‘t hart van de haan ligt de sneeuw, 
Hij wacht op de dooi en weet,
’t Is nu al zo lang dat ik zwijg,
Terwijl de wereld rond me,
Zich bevrijdt.

Laat de dag nu maar komen,
‘k wou dat ’t aaaaal begon,
Want sinds Yazoo ben ik verloren,
In ’t donkere deel van de zon.

Hmm hmm hhm

Op ’t hart van de haan smelt de sneeuw, 
Voor ’t eerst weer verwonderd,
Na een lange tijd,

Laat de warmte maar binnen,
‘k wou dat ’t aaaaal begon,
Want sinds Yazoo ben ik verloren,
In ’t donkere deel van de zon.

Laat de dag nu maar komen,
(‘k wou dat ’t aaaaal begon),
Want sinds Yazoo ben ik verloren,
(In ’t donkere deel van de zon).

Ooh ooh . . .

Ooh ooh . . .

Op ’t hart van de haan ligt de sneeuw.